پدر سینمای ایران اوگانیانس
میدانیم که مظفرالدینشاه قاجار با وارد کردن نخستین دستگاه سینماتوگراف در سال ۱۲۷۹ هجری شمسی به کشور، سرآغازی برای سینمای ایران رقم زد.
نام فیلم «دختر لُر»
اولین فیلم ناطق سینمای ایران و مرحوم سپنتا به عنوان کارگردان آن را شنیده ایم. «گرداب» هم به عنوان اولین فیلم رنگی تاریخ سینمای ایران در حافظه تاریخی- سینماییمان برجسته است. اما شاید خیلی از ما با اولین سازنده فیلم سینمایی در ایران آشنا نباشیم. اوگانیانس اولین فیلم سینمایی ایران را با عنوان «آبی و رابی» در سال ۱۳۰۹ بر روی پرده سینما مایاک برد.
در حالی که اولین سالن سینمای عمومی در سال ۱۲۹۱ ساخته شد، اما سینماهای تأسیس شده به نمایش فیلمهای غربی که در مواردی زیرنویس فارسی داشتند میپرداختند. فیلم «آبی و رابی» یک کمدی سیاهوسفید و صامت بود که تهیهکنندگی آن را ساکوارلیذره بر عهده داشت. اوگانیانس پس از ساخت اولین فیلماش در سال ۱۳۱۱، استودیو پرسفیلم را تأسیس کرد اما پس از شکست اقتصادی در ساخت فیلم های بعدی اش به هند مهاجرت کرد و اولین مدرسه سینمایی را در آنجا راه اندازی نمود. اوگانیانس پس از بازگشت به ایران، در سال ۱۳۴۰ در تهران درگذشت و با اینکه روزگاری به اسلام روی آورده بود در قبرستان ارامنه تهران به خاک سپرده شد.
