شبکه اجتماعی توئیتر رسانه ای کارآمد در خدمت سیاست خارجی بسیاری از کشورهاست.
در عصر فناوری اطلاعات، رد پای پیام های خبری آتشین تنها در شبکه های بین المللی خبری مانند cnn ,fax news و bbc و دیگر شبکه ها نیست بلکه رسانه خبری بین المللی توئیتر نقش به مراتب والاتری یافته است.
پیشران سیاست خارجی در کشورها بدون استفاده از رسانه ها میسر نیست. چرا که در عصر کنونی سیاست را رسانه ها چارچوب بندی می کنند و سیاست بر بال رسانه ها به پیش می رود.
رسانه های اجتماعی به لحاظ کارکردهایی مانند اشتراک گذاری محتوا، تعامل و گفتگو و امکان تشکیل گروه و اجتماعات، ارزش به مراتب والاتری نسبت به رسانه های متداول در سیاست خارجی دارند.
استفاده موثر و کارآمد از رسانه ها برای پیشران سیاست خارجی را دیپلماسی رسانه ای می گویند. که در همین راستا باید از دیپلماسی توئیتری سخن به میان آورد.
توئیتر کنشگری سیاسی را از طریق گوشی همراه از مراکز دیپلماتیک و آکادمی های سیاسی به اتاق نشیمن و خواب سیاستمداران هدایت کرده است.
در حالی که آمریکایی ها افکار عمومی جهانیان را از طریق رسانه ها بمباران خبری کرده اند، در این سوی میدان مناقشه و این کارزار رسانه ای طرحی منسجم برای استفاده از ظرفیت رسانه ها بچشم نمی خورد.
در مناقشات پسابرجامی امریکا و ایران کاربران شاهد توئیت های آتشین دونالد ترامپ و مقامات آمریکا و البته وزیر خارجه ایران در توییتر هستند.
دونالدترامپ در سطح روباز این مناقشه، برای اعلام عمومی دستورات فوق استراتژیک خودش انتشار پیام هایش در رسانه توئیتر را برگزیده است.
اگر چه بسیاری از نیروها و عوامل در شکل گیری و تولید پیام های ترامپ نقش دارند با این حال رسانه خبری توئیتر نقش قابله را برای تولد این نوزاد بازی می کند.
اقدامی که در سال های نه چندان دور در سیاست خارجی با صدور بخشنامه های محرمانه و سری سامان می یافت. امروزه به سطح روباز رسانه ها کشیده شده است.
توئیتر آوردگاهی است که کاربران ایرانی به لحاظ سیاست فیلترینگ در آن حضور ندارند و یا به لحاظ کاهش سرعت اینترنت نمی توانند واکنش خود را به پیام های برجام ستیزان امریکایی نشان دهند.
سرعت، گستره جهانی انتشار و توئیت و بازتوئیت و بازانتشار پیام ها در سایر رسانه ها، رسانه چابک توئیتر را در اولویت اول سیاست مداران جهان قرار داده است.
