Norah Jones خواننده جاز نمونه کامل یک ستاره موسیقی با پرسونال برندینگ است که هر کاری را درست انجام میدهد. نورا جونز با آلبوم Come away with me در سال ۲۰۰۲ روی صحنه رفت. از آن زمان برخلاف گرایش زنان خواننده پاپ به رقص هیپهاپ و پوشش بسیار کم، در بالاترین رتبه قرار گرفت.
موسیقی نورا جونز بسیار فردی و آرام بود. بااینکه جونز خجالتی است و تن صدای پایینی دارد، اما موفقیت فوقالعادهاش حائز اهمیت است؛ اما او چگونه به این موفقیت رسیده است؟
بهترین توضیح این است که او با خودش و سپس با برند فردیاش روراست است. او آهنگی میسازد که اول خودش را خوشنود کند و اشتیاق او به موسیقی جاز، کانتری، فولک، طرفدارانش را سرشار از احساس میکند.
او همهچیز را شفاف و ساده نگهداشته است: آهنگهایی ساده، نرم و زیبا که آهنگهای صدر جدول برترینها را به مبارزه میطلبد. او هم خاص است و هم ثبات دارد. اگر افرادی را که به او القاب بد میدهند و او را اسنورا جونز مینامند، فراموش کنیم، سبک مهربان و درونگرای خود را دارد. او هرگز کسی بهجز خودش نبوده؛ وقتی این را با جذابیت و زیبایی ذاتی او همراه میکنید، دلیل اینکه چرا ستارهای باورنکردنی است، نمایان میشود. با همه اینها خانمی جوان، متعادل و بسیار عادی است که مردم او را میستایند.
نورا جونز استاد آخرین عامل تعیینکننده موفقیت پرسونال برندینگ، یعنی اصالت است. باید واقعی باشید. از اینکه دوروبر مشتریان را با تبلیغات پرکنید، چیزی عایدتان نمیشود. همه از افراد دروغگو متنفریم و فرضمان بر این است که کسی که هویت واقعی خودش را پنهان میکند، تلاش میکند تا ذهن ما را بامهارت دستکاری کند و هیچکس دوست ندارد این حس را داشته باشد.
خودتان باشید و سعی نکنید برای همه، همهچیز باشید. سعی نکنید خودتان را گول بزنید و وانمود کنید آن چیزی هستید که وجود ندارد چراکه این کلیدی برای عدم موفقیت میباشد.