چه فرزند شما باشد که به تازگی راه رفتن را یاد گرفته، یا اسبی باشد که در میدان اسبسواری چهارنعل میتازد، یا ماشینی باشد که با سرعت در مسیری حرکت میکند، شما میتوانید شانس خود را برای گرفتن عکس هایی شفاف افزایش دهید مشروط بر آنکه با تکنیکی ساده بنام پانینگ آشنا باشید.
تلاش برای عکاسی از هر گونه سوژه متحرک بدون داشتن اندک دانشی از سرعتهای شاتر نتایجی ناامیدکننده برای شما به ارمغان میآورند. این تصاویر معمولا یا با سوژهای غیر قابل تشخیص تار میشوند یا سوژه اساسا در تصویر وجود نخواهد داشت چون به محض فشردن دکمه شاتر، سوژه از قاب تصویر خارج شده است.
چنانچه به نکات ذیل توجه کنید براین مشکلات رایج دنیای عکاسی اکشن غلبه خواهید کرد.
تمامی دوربین ها با استفاده از کنترل های دیافراگم و سرعت شاتر، مقدار نوری که به فیلم یا حسگر می رسد را تنظیم میکنند. دیافراگم مقدار نوری که وارد دوربین میشود و سرعت شاتر مقدار زمانی که نور به سطح فیلم تابانده می شود را کنترل میکنند. در اینجا سرعت شاتر است که ما برای تکمیل تکنیک پانینگ خود از آن استفاده میکنیم.
سرعت شاتر به صورت کسرهایی از ثانیه اندازه گیری میشود. سرعتی پایین ای بسا ۱/۱۵ (یک پانزدهم) ثانیه یا آهسته تر باشد و سرعتی سریع ممکن است هر سرعتی بالاتر از ۱/۱۲۵ (یک یکصدوبیست و پنجم) در نظر گرفته شود. برای عکاسی از سوژه های در حال حرکت چندین گزینه در اختیار دارید. بدیهی ترین آنها انتخاب سرعت شاتری سریع برای تثبیت یا فریز کردن سوژه است.
چنانچه سرعت شاتر سریعتر از سرعت سوژه باشد احتمالا آن را در مسیرش متوقف می کنید اما این گزینه یک نقطه ضعف دارد. اگر ماشین در حال حرکتی را در مسیرش متوقف کنید ایستا به نظر خواهد آمد و فاقد تأثیر خواهد بود. تکنیک بهتر انتخاب سرعتی آهسته تر و ردگیری سوژه به هنگام عکاسی است. این کار پانینگ نام دارد.
پانینگ تکنیکی قوی برای عکاسی اکشن است و اگر دقیق انجام شود سوژه اصلی شفاف و پیش زمینه تار خواهد بود. رمز کار ردگیری سوژه است به هنگامی که از مقابل شما عبور میکند و تداوم آن همچنانکه دکمه شاتر را فشرده اید تا حتی پس از آنکه عکس را می گیرید.
چنانچه با همان سرعت سوژه به صورت افقی بچرخید تصویر به شکل شفاف در مقابل پیش زمینه تار جالبی ظاهر خواهد شد. برای اطمینان از کسب نتیجه ای خوب پاهای خود را ثابت نگاه دارید و نیم تنه بالایی خود را با دنبال کردن سوژه بچرخانید. دوربین خود را در نقطه ای که سوژه تان عبور خواهد کرد فوکوس کنید تا مطمئن شوید که تصویری شفاف خواهید گرفت. همچنین مطمئن شوید که پیش زمینه خیلی نورانی نیست و سایه ندارد چرا که باعث ایجاد اثراتی اشباح مانند یا رگه هایی از نور در تصویر خواهد شد. پیش زمینه ای تاریکتر بهتر است.
بسته به سرعت و فاصله سوژه از سرعت شاتری میان ۱/۸ (یک هشتم) و ۱/۱۲۵ (یک یکصدو بیست پنجم) استفاده کنید. شاتر را زمانی فشاردهید که سوژه به نقطه میانی در طی مسیر پانینگ (چرخش افقی) شما رسیده است تا اطمینان یابید سوژه در بهترین وضعیت قرار دارد و تلاش کنید تا بدون بالا و پایین کردن دوربین که منجر به تار شدن سوژه می شود سوژه را ردگیری کنید.
بسیاری از دوربینهای خودکار یک override دارند بنابر این شما می توانید به طور دستی سرعت شاتر را تنظیم کنید. در غیر این صورت ممکن است مجبور شوید از یک فیلتر تراکم خنثی (Neutral Density) برای کاهش مقدار نوری که به فیلم میرسد استفاده کنید. برای دوربینهای کامپکت میتوانید ورقی از ژل نوررسانی (Lighting Gel) ND تهیه کنید و آن را به اندازه لنز دوربین بریده و بر روی آن بچسبانید.
چنانچه از دوربین دیجیتالی استفاده می کنید که هم منظره یاب LCD و هم منظره یاب نوری دارد از منظرهیاب نوری آن استفاده کنید چراکه هنگام دنبال کردن سوژه در این سرعت LCD بربده بریده به نظر میرسد و ردگیری دقیق سوژه را مشکل میسازد.
تکنیک دیگری که می توانید امتحان کنید همزمانی آهسته فلاش است که در آن از سرعت پایین شاتر و فلاش استفاده میکنید. فلاش به محض زده شدن سوژه در حال حرکت را منجمد می کند و سرعت طولانی شاتر ما را مطمئن می سازد که پیش زمینه تار می شود. این تکنیک نیز نیازمند کسب سرعت مناسب پانینگ است.
با سرعت بسیار آهسته همانطور که می بینید رد دوچرخه هم زیاد است و با پیش زمینه تار مخلوط شده است (تصویر سمت چپ). با سرعت خیلی زیاد همه چیز فریزمی شود ( تصویر سمت راست). سرعت مناسب حدود ۱/۸ تا ۱/۱۵ ثانیه است.
